Café "De Pauw"
De Pauwhoek is genoemd naar café “De Pauw”. Deze lag, zeker sinds 1571, op het kruispunt van de Ingelmunstersteenweg en de weg gevormd door de Pauwstraat - Hulstestraat. Deze laatste weg was voor 1850 veel belangrijker. Het was, door de afwezigheid van de huidige Stationsstraat, de vlotste weg van Ooigem naar Oostrozebeke en naar Meulebeke. Deze weg ging via de Leembrug over de Mandel.
Aan de overzijde van het kruispunt lag café “De Gouden Appel” (later “De Appel”). Beide cafés krijgen in de periode 1690 – 1715 regelmatig rondtrekkende soldaten over de vloer, die hun dorst komen lessen, zonder te betalen.
“De Sterhoek” en “De Wante” zijn twee andere voorbeelden in Oostrozebeke waar een eeuwenoud café de naam gaf aan een bepaalde plaats binnen de gemeente.
Leuke anekdote: in 1927 wordt het café “De Pauw” verkocht en verbouwd. De Pauwhoek zonder café “De Pauw” dat kan niet, dus verandert café “Den Appel” de naam in “De Pauw”. Dit laatste café verdween toen in oktober 1997 een vrachtwagen de woning ramt.
Pauwhoekommegang
Het café “De Pauw” gaf aanleiding tot de plaatsnaam “De Pauwhoek”, waar sinds de jaren '30 de wijkfeesten “Pauwhoekommegang” nog steeds worden gehouden.
Vroeger werd op zaterdagavond het Sint-Pietersvuur aangestoken. Er werd toen verdroogd aardappelloof in brand gestoken, waarin kleine aardappelen werden gepoft en opgegeten. Dit alles gebeurde ter hoogte van huisnummer 134. Op zondag was er toen een koers voor iedereen rond de tonnen ter hoogte van café "De Pauw".
Toen de oorlog uitbrak in 1940 werden de feestelijkheden even opgeschort om na de oorlog opnieuw te beginnen. Jan Meirhaeghe organiseerde toen een koers voor melkventers in café "De Pauw". Koers was altijd een vast ingrediënt. In 1961 kreeg men zelfs het provinciaal kampioenschap voor liefhebbers toegewezen. Later verhuisde het feestgebeuren naar de Leegstraat om onder voorzitter André Vanveerdeghem terug te keren naar de Ingelmunstersteenweg.
Vlashandelaars
Op de Ingelmunstersteenweg staan twee van de talrijke voorbeelden van huizen van voormalige vlashandelaars (nr. 146 en nr. 171). Ze zijn makkelijk te herkennen aan de hoge opslagruimte met een gigantische toegangspoort, naast een mooi huis uit de periode 1920-1960. Deze woningen (en veelal ook rootputten) zijn dicht bij de Mandel te vinden.
